วันพุธ, ธันวาคม 31, 2551

ไดอารี่ 31 ธันวาคม 2551

ผ่านไปแล้วกับอีก 1 ปี ที่ทำให้ชีวิตได้พบสิ่งต่างๆ
มากมาย มีทั้งความสุข ความทุกข์ ความผิดหวังและ
น้ำตา ปีที่ผ่านมาเป็นปีที่ดี และ ไม่ดี บางสิ่งเราอาจ
จะมองว่ามันมีความสุข แต่บางทีมันอาจจะซ่อนความทุกข์
วันพรุ่งนี้ เป็นวันปีใหม่แล้ว เราจะสร้างชีวิตให้
ดียิ่งขึ้นให้ได้ เราจะตั้งใจเรียนเพื่อตัวเอง เพื่อทุกคน ยังงัย
เราก็เป็นคนเดิม ไม่เปลี่ยนแปลง

ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันปีใหม่น่ะครับ

วันศุกร์, ธันวาคม 26, 2551

เวลาไม่มีความหมายอีกต่อไป

ขอบใจจริงๆที่ร่วมทางกันมา อาจเป็นเวลาไม่เท่าไหร่ แต่เธอรู้ไหม
ช่วงเวลาแค่นั้น แต่มันลึกซึ้งและช่างยิ่งใหญ่ ให้ฉันจำจนตาย
ผ่านวันพรุ่งนี้และอีกนานแค่ไหน ส่วนหนึ่งของฉันก็จะอยู่
อยู่ในวันวาน วันที่เรามีกัน อยู่ในความฝันในวันเก่า
ฉันขอจำจนตาย
*เวลาไม่มีความหมายต่อไป ให้วันและคืนหมุนเวียนไป
อย่างไร ฉันเลือกจะหยุดหัวใจ ไว้ทีเธอเรื่อยไป ไม่มีใครที่จะทำให้ฉันลืมเธอ

เก็บความทรงจำวันที่เคยมีกัน ให้เป็นเหมือนแสง
แสงสว่าง ส่องใจของฉันในค่ำคืนยาวนาน
เมื่อใจเวิ้งว้างและมืดหมด จะเก็บเธอไว้จำจนตาย

ฉันยังรอเธอ

ไดอารี่ 26 ธันวาคม 2551

วันนี้เป็นวันที่ โรงเรียนจัดงานปีใหม่ เอากุ้งกับหอยไปกินที่โรงเรียน
ปีใหม่ปีนี้ ดีกว่าปีที่แล้วนะ มันได้จัดที่ห้องด้วยแหละ ก็สนุกดีน่ะ
แต่ว่ามันเหงายังงัยไม่รู้สิ บางทีเราก็รู้สึกแปลกๆได้เมื่ออยู่ท่ามกลาง
ความสนุก ฝันดีน่ะครับ

วันพุธ, ธันวาคม 17, 2551

ไดอารี่ วันที่ 17 ธันวาคม 2551

วันนี้เป็นวันสอบ สอบคณิต ก็ได้น่ะ พอสอบเคมี
ก็พอได้ แต่ท่องแนวโน้มของโลหะผิด เลยผิดไปหลายข้อ
แต่ก็ไม่เป็นราย วันนี้รู้สึกไม่ค่อยสบายเลย
อย่าร้อง ไม่เป็นไร ยิ้มเท่านั้น ขอเพียงเธอยิ้ม ฉันก็สุขใจ
ไม่ได้หวังอะไรไปมากมายกว่านี้ เพียงขอให้เธอมีความสุข
เท่านั้นก็พอ ^_^

วันจันทร์, ธันวาคม 15, 2551

ไดอารี่ วันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2551

วันนี้เป็นวันสอบ วันแรกของการสอบกลางภาค เริ่มต้นด้วยไทย
ไปอย่างนัวๆๆ พอมาฟิสิกส์ ทำอย่างเป็นระเบียบ กะว่าจะมาทวน
ทีหลัง ที่ไหนได้กว่าจะทำเสร็จ ก็เวลาหมดพอดี ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า
จะเป็นยังไง แต่พอมาช่วงบ่าย เจออังกฤษ ถึงกับขั้นงง
เพื่อนๆ เขาทำได้กันอ่ะ แต่โชว์ทำไม่ค่อยได้ไม่รู้เหมือนกัน
วันนี้เจอเหตุการณ์ ช็อคโลก
ไม่รู้อ่ะ รู้สึกแปลกๆเลย เจ็_อ่ะ

วันพุธ, ธันวาคม 03, 2551

กลอนภาษาไทย

ชาวนานั้นเหนื่อยยาก แสนลำบากและตรากตรำ
ทำนาจนตัวดำ แสนระกำระคนทุกข์
กินข้าวมาทุกจาน สุขสำราญมีความสุข
รู้ไหนว่าข้าวสุก มาจากทุกข์ของชาวนา